Zaterdag 15 t/m maandag 17 augustus: Rio in Vietnam

De grensovergang naar Vietnam was inderdaad makkelijk: een korte busrit vanuit Ban Lung en bij de grens hoefden we niet eens in de rij te staan (want we waren weer eens de enigen..) en dit keer hoefden we ook geen smeergeld te betalen. Eenmaal in Vietnam stond er een busje klaar die ons naar Pleiku zou brengen, waar we de bus naar Hoi An wilden nemen. Binnen no time zouden we in Hoi An zijn. Dat hadden we mooi onderschat! Er ging geen rechtsteekse bus naar Hoi An (wel naar Da Nang wat er vlak naast ligt). Daarna bleek dat de eerstvolgende bus pas om 19.30 ging, terwijl het nog ochtend was. Als klap op de vuurpijl bleek de busrit 11 uur te duren, terwijl wij op basis van de landkaart in de Lonely Planet op 2 a 3 uur hadden gerekend. Dat verklaarde waarom we zo raar aangekeken werden toen we vroegen hoe duur het was om met de taxi naar Hoi An te gaan! ;) Voortaan moeten we toch beter ons huiswerk doen.. Omdat we geen zin hadden om uren op het busstation door te brengen zijn we naar een hotel gegaan om daar te eten en in de bar te hangen. Er bleek ook een spa te zijn en dat was een ideale tijdsbesteding voor Tim die al een paar dagen spierpijn had. Uiteraard wilde de masseuse graag een centje bijverdienen door een happy ending aan te bieden. Het blijft natuurlijk wel Azië.. ;) Behalve spierpijn had Tim helaas ook koorts en dat was niet heel geruststellend aangezien dat het eerste symtoom van Dengue is en we net uit een Dengue gebied kwamen. We twijfelden: blijven we een nachtje in Pleiku in de hoop dat de koort zakt, of reizen we door naar Danang waar de medische zorg veel beter is? We kozen voor het laatste, alhoewel het voor Tim natuurlijk niet relaxed was om met koorts zo lang in een nachtbus te zitten. Gelukkig was de bus redelijk comfortabel en heeft hij een paar uurtjes kunnen slapen. Eenmaal aangekomen in Da Nang konden we direct onze hotelkamer (Stargazer) in, ondanks het onchristelijke tijdstip waarop we (zonder reservering) arriveerden. Tim heeft nog een paar uurtjes geslapen terwijl ik de stad verkende: een westers aandoende stad met een mooie ligging aan een rivier. Omdat de koorts niet afnam heeft Tim voor de zekerheid een Dengue testje laten doen. Gelukkig bleek hij alleen een keelinfectie te hebben. De volgende dag was de koorts al iets gezakt en zijn we naar het museum over de Cham cultuur gegaan en daarna naar het strand. Het strand leek tot onze verbazing op Rio de Janeiro, compleet met Jezusbeeld (terwijl de belangrijkse religie toch echt het Boeddhisme is) en luxe hotels. Bizar hoe ze hier in Azië alles weten na te maken.. ;)