Zaterdag 8 augustus: Ban Lung

Onze eerste uurtjes in Ban Lung verliepen niet helemaal soepel. Het guesthouse waar we wilden slapen (Tree top) was vol en de volgende ochtend verdwaalden we toen we het stadje wilden verkennen. Dat komt omdat we de vorige avond in het donker door een tuktuk bij het hotel (Ratanak Sombath) waren afgezet en dus geen idee hadden waar we waren. Het personeel van het hotel sprak geen Engels en dat gold voor alle Kmer die we tegenkwamen op straat. Bovendien bleek de plattegrond uit de Lonely planet totaal niet te kloppen. Toen we een reisbureautje tegen kwamen werd Tim weggestuurd met de mededeling 'go home'. Dit in groot contrast met de gastvrijheid die we tot nu toe gewend waren. Na een tijdje dwalen vonden we de tourist information. In andere plaatsen vonden we daar een schat aan waardevolle informatie en behulpzame Khmer maar hier alleen 3 stapeltjes folders in een verder verlaten ruimte. Gelukkig lag er wel zwart-wit printje met een plattegrond in het Engels zodat we met meer zelfvertrouwen op weg konden. Uiteindelijk is het helemaal goed gekomen en hebben we heerlijk gegeten bij Café Alée en zijn we op pad gegaan met de tuktuk chauffeur die we de vorige dag ontmoet hebben en zijn vrouw Reaksa. Reaksa spreekt vloeiend Engels (dankzij een lokale NGO) en heeft aan één stuk door tegen ons gepraat. Ze had de afgelopen maanden voor haar baby gezorgd en was duidelijk blij om het huis uit te zijn en Engels te kunnen praten. Ik vond haar een inspirerende en zelfstandige vrouw met (bijna) westerse opvattingen. Zo heeft ze eerst een jaar ongehuwd samengewoond voordat ze trouwde (ondanks dat iedereen dat afkeurde) en wil ze 'maar' 2 kinderen (haar baby en pleegkind die ze in huis heeft genomen toen zijn ouders overleden) omdat ze wil werken en mensen uit andere landen wil ontmoeten. Ze heeft een eigen tourbureautje opgezet en haar droom is om tolk te worden voor een NGO zodat ze de communicatie tussen de westerlingen en arme bevolking kan verzorgen. Ze vertelde honderduit over haar leven en de Cambodiaanse cultuur. Heel interessant! Ondertussen hebben we een dorpje van een lokale stam bezocht (waar zij iedereen kende), een waterval en een kratermeer. Het kratermeer was 700.000 jaar oud, 800 meter lang en 50 meter diep en een heilige plek voor de plaatselijke stam. De stamleden waren in ruime getallen aanwezig om een frisse duik te nemen en het was leuk om contact met ze te maken. Al met al een leuke dag en we besloten daarom om onze geplande jungle trip bij Reaksa te boeken. We gunnen hen het geld in plaats van de Westerse tourbureaus uit Ban Lung (die bovendien duurder zijn). We willen dat de lokale bevolking profiteert van de toeristen en dat kan alleen door geld te besteden bij lokale winkeltjes en bedrijfjes.